Amin Maalouf'un bir nevi otobiyografisi olan bu kitap Maalouf'un dedesinin babasından başlayarak ailenin önde gelen kişilerini anlatıyor. Kitabın asıl adı "Origines"tir. Maalouf o zamanların en doğru kaynağı olan aile içi yazışmalardan yola çıkarak kendi ceddinin hikayesini araştırmış ve okuyucuya aktarmış. Kitabın büyük bir bölümünü ise Kübaya yerleşen dedinin erkek kardeşi Cebrail oluşturuyor. Dedesinin bir türlü kendi topraklarından kopamayıp, kardeşinin yanına gidememesi, dedesinin eğitimci rolü de sıkça vurgulanıyor kitapta.
Tabi bahsi geçen yıllarda Lübnan Dağları Osmanlı toprağı olduğundan, Osmanlı'nın son demlerindeki sancılarından da bahsetmiş kitap. Fransa'nın o topraklara sahip olması ve bu yeni dönemin ailedeki yansımasına da hafifçe değinilmiş.
Kitapta geçen, doğunun kendini kadere teslim etmişliğini en iyi şekilde anlatan kısmı öellikle paylaşmak istiyorum.
".... Herşeyin bir omuz silkmesiyle kabul edilegeldiği bir ülkede. Hiç durmadan şöyle sözlerin yinelendiği bir ülkede : "Eğri hıyarı düzeltmeye çalışma." "Merdiveni enine taşıma." "Olacak herşey daha önce olmuştur." "Bükemediğin bileği öp ve onu bükmesini Tanrı'dan iste." "Matkaba göz dayanmaz." "Anamla evlenen üvey babamdır."
Kitapta benim ilgimi çeken başka bir konu da, yazarın dedesinin Atatürk hayranı olması ve doğacak çocuğuna "Kemal" adını vermek istemesi. Ancak çocuk kız olunca ne yapacağını düşünür ve yine de kızının adını "Kamal" koymuştur.
Sürükleyici bir kitaptı. Beğendim tavsiye ederim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder